چرا باید هنوز به adsl اعتماد کرد؟

تا چند وقت پیش تنها می توانستید از شرکت های خصوصی سرویس دهنده اینترنت اشتراک بگیرید. این تصمیم بر اساس قانون گرفته شده بود و شرکت مخابرات به عنوان تامین کننده اشتراک باید به عنوان «عمده فروش» بستر اینترنت را برای شرکت های خصوصی آماده می کرد. با پایان دوره محدودیت قانونی، خود مخابرات هم اجازه حضور در بازار خرده فروشی را پیدا کرد و به جذب مشتری پرداخت.

در طول این دوره آنها سعی کردند با مزیت بزرگی به اسم قیمت، مشتری ها را به سمت خودشان بکشند. خصوصی سازی مخابرات اگرچه با حرف و حدیث همراه بود اما در نهایت باعث شد سیاست های این شرکت، سر و شکل بهتری به خود بگیرد و تعداد بیشتری از مشترکان به سمت شان متمایل شوند.

در تمام این مدت باورهای غلطی درباره آنها شکل گرفت که رفته رفته اصلاح شده اند. به نظر می رسد دعوای مخابرات و بقیه شرکت های خدمات دهنده اینترنت حالا حالاها ادامه داشته باشد، بنابراین صلاح و مصلحت در این است که بدون توجه به این دعواهای صنفی در نهایت تنها به منفعت خودمان به عنوان کاربر اینترنت متمرکز شویم.

ADSL همچنان مطمئن ترین راه
ADSL، وایمکس، wifi , 4G, ۳G جاده هایی هستند که در نهایت باید شما را به یک مقصد برسانند؛ دنیای مجازی اطلاعات. ممکن است بگویید سرعت دسترسی آنها به اینترنت اولین وجه تمایزشان از هم است. این گفته کاملا صحت دارد اما وقتی براساس قانون، واگذاری سرعت های بالاتر از ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه به کاربران خانگی محدودیت دارد، فرقی نمی کند پراید سوار باشید یا لامبورگینی. پس فعلا باید آنها را تنها از طریق هزینه اشتراک ماهیانه و قیمت تجهیزات مقایسه کنیم.

چرا باید هنوز به ADSL اعتماد کرد؟
ADSL با اینکه به نظر قدیمی می آید اما حالا درباره وایمکس و اینترنت موبایل اطلاعاتی داریم که نشان می دهد به عنوان راهکار اصلی و ثابت همیشه قابل اعتماد نیستند. در بیشتر مواقع یک تماس تلفنی با شرکت های ارائه دهنده خدمات برای راه اندازی یک هفته ای اشتراک کفایت می کند. حتی بعضی ها زودتر دست به کار می شوند و برای جذب مشتری، این سرعت عمل را تبلیغ می کنند.

وایمکس و نسل های موبایل می آیند و می روند اما این ADSL است که می ماند. در این نوع سرویس دیگر خط شما اشغال نمی شود اما همچنان به یک خط تلفن ثابت احتیاج خواهید داشت. در بعضی مراکز مخابراتی که امکان ارائه این سرویس وجود ندارد، احتمالا ظرفیت شبکه تکمیل است یا به خاطر دعواهای صنفی مخابرات با بقیه خدمات دهنده ها شما باید متحمل دردسر شوید. راه حل این مسئله پافشاری است. می توانید منتظر بمانید تا پورت خالی آماده شود یا با پافشاری زیاد یک پورت خالی بگیرید.
برای پرداخت هزینه ها رعایت چه نکاتی اهمیت دارد؟
در ابتدای راه اندازی، قیمت ها بسیار بالا بود اما با بالا رفتن تعداد خدمات دهنده ها و شکل گیری بازار رقابت، حالا می توان به قیمت های منصفانه امیدوار بود. برای دسترسی به اینترنت ADSL با سرعت ۱۲۸ کیلوبایت بر ثانیه به طور متوسط باید مبلغی در حدود ۱۵ هزار تومان کنار بگذارید. سرویس دهنده ها راه های جدیدی را امتحان می کنند که در بسیاری موارد می تواند متقاعدکننده به نظر بیاید.

یکی از این روش ها فروش به شکل حجمی است. در این روش شما مثلا یک اشتراک با سرعت ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه می خرید و متعهد می شوید که فقط سه گیگابایت حجم مصرف کنید. از اولین لحظه شروع قرارداد با سر زدن به سایت های اینترنتی یا انجام دانلود از موجودی حساب «حجم» شما کم می شود.

اگر حساب خود را پیش از پایان مهلت زمانی یکماهه به اتمام رسانید، دسترسی شما به اینترنت قطع می شود و باید دوباره حجم اضافی بخرید، به همین خاطر مهمترین اصل در خرید اشتراک اینترنت، محاسبه درست حجم مورد نیاز است.

بعضی از سرویس دهنده ها در این مورد به شما مشاوره می دهند. خرید اضافی حجم هم دردسرهای خاص خودش را دارد؛ چه چیزی بدتر از اینکه پول یک اشتراک ۱۰ گیگابایتی را پرداخت کنید اما سر ماه تنها سه گیگ از آن را مصرف کنید؟

توصیه های درگوشی
در پروسه خرید ADSL مرحله ای به نام استعلام خط تلفن وجود دارد و در آن سرویس دهنده از طرف شما درخواستی برای مرکز مخابراتی ارسال می کند. مخابرات باید از نظر فنی تایید کند که خط تلفن شما امکان ارائه ADSL را دارد. در اصطلاح به این کار «رانژه کردن» می گویند.

در بعضی موارد مشاهده شده که اپراتورهای چرب زبان واحد فروش قبل از انجام این مرحله برای ارسال تجهیزات و گرفتن مبلغ قرارداد اقدام می کنند. اگر خط شما به دلیل استفاده از تجهیزات فیبر نوری قابلیت ارائه خدمات را نداشت چه می شود؟

یک فروشنده چرب زبان می گوید ما دستگاه را از شما پس می گیریم و هزینه را مسترد می کنیم. آنها این کار را به شرطی انجام می دهند که جعبه مودم را باز نکرده باشید. در مواردی سرعت انجام این پروسه به اندازه ارسال نیست و با اعصاب خردی همراه است.

بعضی خدمات دهنده های اینترنت مودمی را به من و شما می فروشند که خودمان می توانیم لنگه اش را در بازار پیدا کنیم. آنها در تعرفه هایی که روی سایت شان منتشر کرده اند قیمت هایی اعلام می کنند و حتی گاهی با تهدید و ارعاب به مشتری می گویند اگر از آنها مودم نخرید، جوابگوی خرابی های بعدی اشتراک نیستند.

قانون به طور صریح این شیطنت ها را ممنوع اعلام کرده است. اگر حال و حوصله دارید می توانید در بازار مودم بهتر یا همان مودم با قیمت کمتر را پیدا کنید.

معمولا داخل جعبه مودم ها یک دفترچه راهنمای نصب و راه اندازی سریع وجود دارد که به صورت قدم به قدم همه چیز را تشریح می کند. تنها چیزی که نیاز دارید سواد خواندن کلمات و جملات ساده فارسی است.

قوانین شرکت ارتباطات زیرساخت می گوید نصب و راه اندازی مودم برعهده خود مشترک خواهد بود، با اینحال بعضی خدمات دهنده ها حرفی به مشتری نمی زنند تا در نهایت بتوانند چیزی در حدود ۱۰ تا ۱۵ هزار تومان اضافی به جیب بزنند. کاربران حرفه ای حتما خودشان از پس مراحل ساده نصب و راه اندازی برمی آیند. همیشه با پرداخت حق اشتراک چند ماهه می توانید تخفیف های خوبی بگیرید.