SMTP یا (Simple Mail Transfer Protocol) یکی از پروتکل‌های TCP/IP برای ارسال و دریافت ایمیل های الکترونیکی یا ایمیل است. این پروتکل به دلیل محدودیت‌هایی در نگهداری ایمیل ها، معمولا با پروتکل‌های POP3 یا (post office protocol3) یا (internet message access protocol) IMAP استفاده می‌شود.
SMTP برای کاربران امکان ذخیره ایمیل ها را روی یک سرور یا دانلود آنها را از سرور فراهم می‌کند. در حقیقت می‌توان گفت، SMTP برای ارسال ایمیل ها و POP3 یا IMAP برای دریافت ایمیل ها به کار می‌روند.
SMTP معمولا از پورت ۲۵ برای ارسال ایمیل ها استفاده می‌کند. POP3 رایج‌ترین پروتکل استاندارد برای دریافت ایمیل ها به‌شمار می رود که از پورت ۱۱۰ برای دریافت ایمیل استفاده می‌کند. در کنار این پروتکل IMAP هم وجود دارد. SMTP در واقع پروتکلی است که جهت انتقال پست الکترونیکی استفاده می‌شود. این پروتکل استاندارد اینترنتی برای ارسال پست الکترونیکی در میان پروتکل‌های شبکه است. این تعریف جز تعاریف اولیه SMTP در علم شبکه بود و آخرین تعریف و نسخه به‌روزرسانی شده آن SMTP گسترش یافته (ESMTP) را شامل می‌شود. امروزه این پروتکل به طور گسترده استفاده می‌شود.
تعداد زیادی سرور SMTP به صورت رایگان وجود دارد که می‌توان به خوبی از آنها استفاده کرد. SMTP توسط RFC 821 تعریف گردید و در RFC 5321 به روز آوری شده است که همان SMTP پیشرفته می باشد که امروزه بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. این نوع، از پورت شماره ۵۸۷ برای ارسال ایمیل استفاده می کند. اتصالات SMTP توسط SSL امن می شوند که این پروتکل به شکل SMTPs تغییر می یابد. SMTP یک پروتکل ویژه انتقال پست الکترونیکی است. به عبارت ساده‌تر، سرور SMTP، مانند وب سرور ، یک رایانه است که مانند مسیریاب عمل می‌کند. هنگامی که پیام‌های پست الکترونیکی را از کاربران دریافت می‌کند آنها را به گیرندگان مورد نظر می‌فرستند. سرورهای SMTP از پروتکل‌های ساده انتقال پست الکترونیکی یا برنامه ارسال پست الکترونیکی یونیکس استفاده می‌کنند. اغلب پیام‌ها باید از میان سرورهای مختلفی عبور کنند تا به مقصدشان برسند.
