آینده مجازی سازی سرور چیست

مجازی سازی سرور می تواند با گسترش فیزیکی سرور مبارزه کند ، می تواند استفاده از انرژی برق ، مهار هزینه های برق ، چابکی و انعطاف پذیری مرکز داده را بهبود بخشد.  سرور مجازی یکی از آن فن آوری هایی است که بر مراکز داده های شرکت تاثیر عمیق و ساده می گذارد. چه اتفاقی می افتاد اگر به عنوان مثال ، به جای اجرای سیستم عامل و یک برنامه در هر سرور ، می توانستید یک لایه از نرم افزار که به عنوان فوق ناظر شناخته می شود اضافه کنید ، که به شما این امکان را بدهد که چندین نمونه سیستم عملیاتی و حجم کاری مرتبط را بر روی یک سرور فیزیکی اجرا کنید؟ این ایده در پشت مجازی سازی سرور پنهان است و به پردازنده های IBM در دهه ۱۹۶۰ باز می گردد که توسط VMware مشهور شد ، او نرم افزار مجازی سازی را برای سرورهای x۸۶ در اوایل دهه ۲۰۰۰ معرفی کرد. از آن زمان ، فروشندگان ، پلت فرم های مجازی سازی سرور خود را توسعه داده اند و این صنعت به عنوان یک صنعت کل ، مواردی همچون مدیریت پیشرفته ، اتوماسیون و ابزار هماهنگی را ایجاد کرده است که باعث گسترش ، جابجایی و مدیریت دستگاه های مجازی (VM) می شود.

پیش از مجازی سازی سرور ، شرکت ها با گسترش سرور ، با استفاده کم تر از منابع انرژی ، با فرایندهای دستی و عدم کارایی کلی و عدم انعطاف در محیط های مرکز داده ها سر و کار داشتند. مجازی سازی سرور تمام موارد را تغییر داده و این تصمیم به طور گسترده اتخاذ شده است. در حقیقت ، یافتن شرکتی که امروزه بیشتر حجم کار خود را در یک محیط مجازی انجام نمی دهد ، دشوار است. اما همانطور که می دانیم ، هیچ فن آوری در جایگاه خود ثابت نبوده و از جهش بزرگ بعدی مصون نیست. سرور مجازی ، نیز همین گونه است. مجازی ساز سرور یک وسیله فیزیکی را برداشت و آن را برش داد و به چند سیستم عامل و چندین برنامه کاربردی کامل برای محاسبه توان محاسباتی دست یافت. توسعه دهندگان در بخش بعدی محاسبات ، برش را در حد خدمات میکرو و کوچک تری کاربردی کردند که در کانتینر سبک وزن اجرا می شوند و همچنین آزمایش با محاسبات بدون سرور که به عنوان یک سرویس ( FaaS ) نیز شناخته می شوند انجام شد. در هر دوی این سناریوها ، حافظه مجازی به طور کامل نادیده گرفته می شود و کد روی فلز خالی اجرا می شود.

مزایای مجازی سازی سرور

مزایای مجازی سازی سرور بسیار است ، که با ترکیب سرور پایه شروع می شود . شما می توانید در یک قطعه از سخت افزار چندین کاربرد را ترکیب کنید ، در نتیجه تعداد کل سرورهای مورد نیاز در مرکز داده ها را کاهش دهید. سرورهای کم تر ، رک های کم تر و تجهیزات شبکه ای کم تر ؛ همه چیز در همه جا ، از فضای فیزیکی گرفته تا هزینه های تعمیر و نگهداری تهویه مطبوع به پس انداز پول تبدیل می شود. مجازی سازی سرور ، هزینه های سرمایه بر روی سخت افزار جدید را کاهش می دهد و شما را از آن نوسازی سخت افزار دور می کند و شما می توانید سرورهای آزاد شده را مجددا ً مستقر و استفاده کنید.
به یاد داشته باشید که مدیران مرکز داده ها باید به سرورها دسترسی داشته باشند. مجازی سازی سرور ، با پیشرفت در اتوماسیون به شما اجازه می دهد بلافاصله یک دستگاه حافظه مجازی را راه اندازی کنید و چندین حجم کاری را در پاسخ به تغییر نیازهای کسب و کارتان تنها با تماس یک دکمه حرکت دهید. مجازی سازی سرور همچنین مواردی مانند دسترسی بالا ، سرعت ، مقیاس پذیری ، چابکی ، کارایی و انعطاف پذیری که کسب و کار امروزی شدیدا ً به آن نیاز دارد را ارائه می دهد. مجازی سازی سرور ، فن آوری زیربنایی است که فروشندگان را قادر می سازد تا خدمات محاسبه به روش کلود خود را ارائه دهند. زمانی که یک مشتری خدمات زیرساختی را سفارش می دهد ، یک سرویس(laas)  از یک تامین کننده خدمات کلودی ، کار را با vms شروع می کند و بر ذخیره مربوطه ، مدیریت و ویژگی های امنیتی مورد نیاز برای انجام کار متمرکز می شود.

انواع مختلف مجازی سازی سرور

در دنیای سرور مجازی ، سرور فیزیکی به عنوان میزبان شناخته می شود و یک سیستم عامل میزبان را اجرا می کند. هر ماشین مجازی یک مهمان است و یک سیستم عامل مهمان اجرا می کند. مهمانان از یکدیگر جدا می شوند.

* با مجازی سازی مبتنی بر استاندارد ، نمایشگر ماشین مجازی ، بین سیستم عامل میزبان و لایه سخت افزاری زیربنایی قرار می گیرد و منابع لازم را برای مجازی بودن مهمان فراهم می کند. این امر عملکرد را بهبود می بخشد چرا که سیستم فعال مهمان مستقیما ً با شبکه ارتباط برقرار می کند و رقابت را از بین می برد.

* مجازی سازی به کمک سخت افزار همچنین برای کاهش سربار بودن سخت افزار تلاش می کند ، اما به جای اصلاحات نرم افزاری ، پسوندهای سخت افزاری را انجام می دهد.

* با مجازی سازی سطح هسته , به جای استفاده از یک چیپ ، شما نسخه جداگانه ای از هسته لینوکس را اجرا می کنید. این که چندین ماشین مجازی را روی یک میزبان اجرا کنیم ، کار را آسان می کند. مخصوصا با کمک کرفتن از یک گرداننده دستگاهی که برای ارتباط بین هسته اصلی لینوکس و ماشین های مجازی استفاده می شود.

در نهایت ، با مجازی سازی می توانید چندین محیط متمایز را در یک نمونه از هسته سیستم عامل اجرا کنید. در مجازی سازی سطح سیستم عامل ، vms باید یک کپی از تمام سیستم عامل را به اشتراک بگذارد ، در حالی که مجازی سازی سرور به vms مختلف اجازه می دهد تا سیستم های عملیاتی متفاوتی داشته باشند.

ماشین های مجازی در مقابل کانتینرها

دو عامل اصلی جنبش کانتینرینگ عبارتند از : داکر ، ابزار محبوب برای چرخاندن کانتینرها و کوبرنت های گوگل که به مدیریت چندین کانتینر کمک می کند. کانتینرها حاوی محیط های دارای کد اجرا هستند که هسته سیستم عامل میزبان را به اشتراک می گذارند. کانتینرها به نسبت vms ساده تر و سبک هستند. به این دلیل که آن ها میهمان اضافی را دور می زنند و هزینه های بالای راه اندازی را کاهش می دهند. سازندگان می توانند به اندازه شش تا هشت بار در همان سخت افزار اجرا شوند. کانتینرها ، جنبه های منفی خود را دارند. به عنوان یک رویکرد نسبتا ً جدید ، آن ها همانند ابزار مدیریت نیستند که یک فن آوری بالغ داشته باشد ، بنابراین کارهای تعمیر و نگهداری زیادی وجود دارد که باید انجام شود. همچنین نگرانی هایی در مورد امنیت وجود دارد. با vms ، شما می توانید به راحتی حجم کاری بین میزبان ها را با استفاده از تصاویر مهمان جابجا کنید ، اما ارتقا یا حرکت ماشین های فلزی خالی دشوارتر است. با استفاده از سرور های خالی ، برگشت یک دستگاه ماشین کاری چالش برانگیز است.