چگونه وب سرورها و سرورها ارتباط برقرار می‌ کنند

مرورگرهای وب مانند Internet Explorer ، مرورگرهای فایرفاکس ، کروم و سافاری در میان محبوب ترین برنامه های شبکه در جهان هستند. آن ها برای مرور اطلاعات پایه ای و برای نیازهای دیگری از جمله خرید آنلاین و بازی تصادفی استفاده می شوند. وب سرورها همان چیزی هستند که محتوای مرورگرهای وب را تامین می کنند؛ آنچه که مرورگر درخواست می کند ، سرور از طریق اتصالات شبکه اینترنتی تحویل می دهد.

 

 

 

طراحی شبکه کلاینت - سرور و وب

مرورگرهای وب و سرورهای وب به عنوان یک سیستم سرور - سرور به هم متصل می شوند. در شبکه های رایانه ای ، سرور یک روش استاندارد برای طراحی برنامه های کاربردی است که در آن داده ها در مکان های مرکزی (کامپیوترهای سرور) نگهداری می شوند و به طور موثر با هر تعداد از کامپیوترهای دیگر ( مشتریان ) به اشتراک گذاشته می شوند. همه مرورگرهای وب به عنوان مشتریانی کار می کنند که اطلاعات را از وب سایت ها (سرورها) درخواست می کنند. مشتریان مرورگر وب متعددی می توانند اطلاعات را از یک وب سایت درخواست کنند. درخواست ها می توانند در هر زمان و یا همزمان اتفاق بیفتند. سیستم های سرور - سرور از نظر مفهومی همه درخواست ها را به همان سایت ارسال می کنند که توسط یک سرور اداره می شود. با این حال ، در عمل ، به این دلیل که حجم درخواست ها به سرورهای وب گاهی می تواند بسیار بزرگ شود ، سرورهای وب اغلب به صورت یک مجموعه توزیع شده از کامپیوترهای سرور چندگانه ساخته می شوند. برای وب سایت های بسیار بزرگ محبوب در کشورهای مختلف در سراسر دنیا ، این مخزن سرور وب به لحاظ جغرافیایی توزیع شده است تا به بهبود زمان واکنش به مرورگرهای وب کمک کند. اگر سرور به دستگاه درخواست نزدیک تر باشد ، زمانی که طول می کشد تا محتوا را تحویل دهد نسبت به زمانی که سرور دورتر باشد سریع تر است.

 

پروتکل های شبکه برای Browsers و سرورها

مرورگرهای وب و سرورها از طریق TCP/IP ارتباط برقرار می کنند. پروتکل انتقال Hypertext (HTTP) پروتکل کاربردی استاندارد در بالای TCP/IP پشتیبانی از درخواست های مرورگر وب و پاسخ های سرور است. مرورگرهای وب نیز برای کار کردن با URL به DNS تکیه می کنند. این استانداردهای پروتکل ، انواع مختلف مرورگرهای وب را قادر به برقراری ارتباط با نوع متفاوت وب بدون نیاز به منطق خاص برای هر ترکیب می سازد. همانند بیشتر ترافیک اینترنت ، مرورگر وب و ارتباطات سرور معمولا از طریق یک سری از روترهای شبکه میانی اجرا می شوند. یک جلسه مرور وب اصلی مانند این کار می کند :

کاربر یک نشانی اینترنتی (دامین) را در مرورگر آن ها (با تایپ آن) مشخص می کند. مرورگر یک اتصال TCP به سرور وب یا مخزن سرور (با استفاده از پورت ۸۰ تا پیش فرض) از طریق آدرس IP آن به صورت منتشر شده در DNS آغاز می کند. به عنوان بخشی از این فرآیند ، مرورگر وب به جستجوی DNS برای تبدیل نشانی اینترنتی به نشانی IP می پردازد . پس از اینکه سرور اعلام تایید طرف خود از اتصال TCP را تکمیل کرد ، مرورگر درخواست HTTP را برای بازیابی محتوا به سرور ارسال می کند. پس از پاسخ سرور با محتوای صفحه ، مرورگر آن را از بسته های HTTP بازیابی می کند و اطلاعات را طبق همان نشان می دهد. محتوا می تواند شامل نشانی های اینترنتی تعبیه شده برای تبلیغات یا دیگر محتوای طرف ثالث باشد ، که به نوبه خود ، مرورگر را تحریک می کند تا درخواست اتصال TCP جدید را به آن مکان ها صادر کند. این مرورگر ممکن است اطلاعات موقتی را در مورد ارتباط آن با فایل های محلی در کامپیوتر کلاینت به نام کوکی ذخیره کند. هر گونه خطایی که در طول درخواست برای محتوا دیده می شود ، ممکن است به صورت خطوط وضعیت HTTP نشان داده شود .

به اشتراک بگذارید