در بخش اول مقاله گفتیم: یک کسب و کار را می توان به روش های مختلفی تنظیم کرد، از یک مالکیت تنها به یک مشارکت کلی، یک شرکت LLC تا شرکت سهامی . شرکت ها به طور قابل توجهی از انواع دیگر کسب و کار متفاوت هستند به این معنی که یک نهاد قانونی مستقل اند که جدا از افرادی است که مالک، کنترل و مدیریت آن است. با توجه به این شناخت به عنوان یک نهاد فردی، از دیدگاه قوانین مالیاتی به عنوان یک شخص حقوقی به شمار می رود و بنابراین می تواند در کسب و کار و قراردادهایی مشارکت کند، می تواند دعوی قضایی را آغاز کند و یا از ان شکایت شود. همچنین مالیات باید پرداخت شود.
شرکت C یک اصطلاح تجاری است که برای تشخیص این نوع نهاد از دیگران استفاده می شود، زیرا سود آن به طور جداگانه از صاحبان آن تحت مقررات درآمد داخلی مالیات پرداخته میشود. در شرکت S، سود به سهامداران منتقل می شود و بر مبنای بازده شخصی مالیات گرفته میشود.
شرکت C متعلق به سهامداران است، که باید هیئت مدیره ای را انتخاب کند که تصمیمات تجاری و نظارت بر سیاست ها را بر عهده بگیرد. در اغلب موارد، یک شرکت C مجبور است که گزارشات مالی خود را به دادستان کل کشور گزارش دهد. از آنجا که یک شرکت به عنوان یک نهاد مستقل در نظر گرفته می شود، پس از آنکه صاحبان سهام یا سهامداران آن تغییر و یا می میرند متوقف نمی شود.
چندین ضمانت رسمی وجود دارد که شرکت C باید دنبال کند. این رویه ها بخشی جدایی ناپذیر از کار هستند و عدم پیروی از این اصلاحات می تواند به عواقب جدی منجر شود. ضوابطی که باید در شرکت C دنبال شوند عبارتند از:
• سرمایه گذاری مناسب در شرکت.
• صدور صورتحساب سهام به سهامداران اولیه.
• جلسات منظم مدیران و سهامداران.
• نگهداری و به روز رسانی سوابق کسب و کار و معاملات یک شرکت جدا از صاحبان آن.
در حالی که یک شرکت C یک راه جذاب برای تشکیل یک کسب و کار به دلیل دادن مسئولیت محدود به صاحبان آن است، شرایط خاصی وجود دارد که در آن مسئولیت محدود نمی تواند از دارایی شخصی مالک محافظت کند. صاحب شخصا مسئولیت خواهد داشت اگر:
• او شخصا به فردی طور مستقیم آسیب بزند.
• او شخصا وام یا بدهی تجاری را برای شرکت تضمین کرده است که شرکت نتوانسته است بازپرداخت کند.
• این شخص نمیتواند مالیات هایی را که توسط شرکت از دستمزد کارمند کسر شده، پرداخت کند.
• فردی بخشی از کلاه برداری عمدی یا سایر اقدامات غیرقانونی است که باعث صدمات شرکت یا شخص دیگری می شود.
• فردی، شرکت را به عنوان یک ملک شخصی، به جای یک نهاد جداگانه اداره می کند.
• دادگاه تصریح می کند که یک شرکت متوقف شود، چرا که از ضمانت های شرکتی پیروی نکرده است.
بخش اول مقاله را در اینجا بخوانید